Ako’y may manyikang,
Handog ng ninang ko,
Aginaldo niya,
Pagka’t noo’y Pasko.
Ang manyikang ito’y,
Pagkaganda-ganda,
Ang buhok ay kulot,
At may lasong pulo.
Mga bata niya’y,
Walang kasing-itim,
Dumilat, pumikit,
SAka nagniningning.
Kung ito’y ihiga,
Umiiyak mandin,
Naku! Parang batang,
Ibig yayakapin.
Ngunit isang araw,
Ako ay nagtaka,
Mahal kong manyika’y
Hindi ko nakita.
Ako ay umiyak,
Sa mahal kong ina,
Nguni’t ang sagot ay,
“Aywan, aywan ko ba”
Sa ilalim ng hapag,
Doon ko nakita,
Putol na ang ulo’t,
Putol din ang paa.
Nis ko na sanang
Itong ay Pasko na,
Upang bigyan mali,
Ng bagong manyika.
Comments
Post a Comment