HIYAS NG BAYAN

Sa lahat ng bayang likha ni bathala

Na nagging uliran sa balat ng lupa,

Ay walang hihigit sa bayan kong mutya.

Na lipos ng ganda at pugad ng tuwa.

Ang mga tanawin sa lahat ng dako

Ay nakaaakit sa lahat ng tao;

Sa lilim ng kahoy at luntiang damo

Dulot ay pag-ibig na aliw ng mundo,

Ang mga halamang iba’t ibang uri

At ibong marami na dito’y palagi;

Nagbibigay-sayang walang pagtatangi

Lalo na’t sa pusong kalong pighati,

Ang lahat ng tao sa bayan kong mahal

Ay bukas ang puso at laang dumamay

Sa sino mang api at may karamdaman

Maging ang kalaro’y libong agam-agam.

Ang mga lupain ng bayan kong sinta

Ay bukal ng yaman, susi ng pag-asa,

Kung kaya’t ang lahat ay nahahalina

Na dito’y lumagi’t manirahan tuwina.

Ang lahat ng aking dito’ inihanay

Ay HIYAS NG BAYANG aking minamahal;

Kayong kabataang pinangarap ni Rizal

Dapat magsumikap sa gawang marangal,

Sama-sama tayong magbuhos ng lakas

Sa ikauunlad nitong Pilipinas

Na bansang nagtiis ng libong pahirap

Nguni’t nang magbangon ay lantay na perlas.